چند روز پیش در یکی از نهادهای مرتبط به امام خمینی رحمت الله علیه سخنرانی داشتم. قرار بود دربارۀ «غرب و غربزدگی از منظر امام خمینی» صحبت کنم. رفتم و سخنرانی انجام شد. یکی از حضار سوالی پرسید که چگونه از دیدگاه امام درباره غرب و غربزدگی به ضرورت حکومت اسلامی رسیدید؟! حرفتان علمی نیست. سعی کردم در حد توانم و مستند به متون حضرت امام پاسخ دهم. از کشف الاسرار که اولین کتاب امام و در پاسخ به اسرار هزارساله حکمی زاده است تا مجلدات متاخر صحیفه شاهد و قرینه آوردم، اما گویی پاسخم برای پرسشگر که از قضا سن زیادی هم داشت، کافی نبود. به گمان من او توقع شنیدن چیزی را داشت که در دکان امام پیدا نمی شد. گفتگویی شکل گرفت و تمام.
آنچه که می خواهم بگویم به طور مستقیم به گفتگوی فوق ربطی ندارد بلکه به ما ربط دارد. به من و شمایی که امام را ندیده‌ایم ولی دل در گرو او و آرمانهایش داریم. بعد آن گفتگو دائم به این فکر می‌کردم که چگونه با این همه متن صریح از امام یک نفر به دنبال شنیدن چیزی دیگر است؟ ما اگرچه همیشه در مقابل نسلی که امام را دیده‌اند و از انفاس قدسی او بهره برده‌اند احساس عقب ماندگی می‌کنیم و آه حسرت می‌کشیم ولی باید بدانیم که در این میان راه نزدیکتر و موثق‌تری به امام داریم. راستش به نظر من امام ما بیشتر امام است تا امام خاطرات و مناسبات. امام ما متن است. قابل ارجاع است.امام ما یک خاطره در گذشته یا یک نوستالوژی غیرمعرفتی که احیاناً بر متن صریح و سخنان شفاف امام سایه بیاندازد، نیست. این مزیت کسانی است که امام را نه از دفتر خاطرات شخصی شان بلکه از لابلای صفحات چهل حدیث و کشف الاسرار و شرح جنود عقل و جهل و صحیفه می شناسند. آنها می توانند به امام تکیه کنند. می توانند به او ارجاع دهند و با او گفتگو کنند.
همه اینها را گفتم که بگویم این روزها که انقلاب خمینی ،که میوۀ عمر او و فیض حضرت حق به پیروان معنوی اوست، دچار کید و مکر دشمنان و جهل و بی تدبیری برخی دوستان است بیش از هر زمانه‌ای زمینه برای تحریف خمینی فراهم است. فلذا بر ماست که او را بشناسیم. از کشف الاسرار تا وصیت نامه سیاسی ـ الهی را خوانده و در عین حال نیم‌نگاهی به تاریخ داشته باشیم. با ارجاع فروع به اصول محکم و متشابه کلامش را بشناسیم و در دام یک جمله از ۲۲ جلد سخنان او نیافتیم. بر ماست که از میراثش محافظت کنیم و بدانیم که این کار را نه به خاطر او، بلکه به خاطر خودمان انجام می دهیم؛ ما بی خمینی بیرون از تاریخ بوده و هستیم و او بود که ما رابه مثابه یک انسان آزاد و آزاده وارد معادلات جهان کرد.